กาพย์ยานี

วิชาเหมือนสินค้า		อันมีค่าอยู่เมืองไกล
ต้องยากลำบากไป		จึงจะได้สินค้ามา

จงตั้งเอากายเจ้า		เป็นสำเภาอันโสภา
ความเพียรเป็นโยธา		แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ

นิ้วเป็นสายระยาง		สองเท้าต่างสมอใหญ่
ปากเป็นนายงานไป		อัชฌาสัยเป็นเสบียง

สติเป็นหางเสือ		ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
ถือไว้อย่าให้เอียง		ตัดแล่นเลี่ยงข้างคงคา

ปัญญาเป็นกล้องแก้ว		ส่องดูแถวแนวหินผา
เจ้าจงเอาหูตา		เป็นล้าต้าฟังดูลม

ขี้เกียจคือปลาร้าย		จะทำลายให้เรือจม
เอาใจเป็นปืนคม		ยิงระดมให้จมไป

จึงจะได้สินค้ามา		คือวิชาอันพิศมัย
จงหมั้นมั่นหมายใจ		อย่าได้คร้านการวิชาฯ

สาธุสะ จขไหว้		พระศรีไตรสรณา
พ่อแม่แลครูบา		เทวดาในราศี

ข้าเจ้าเอา ก ข		เข้ามาต่อก กา มี
แก้ไขในเท่านี้		ดีมิดีอย่าตรีชา

จะร่ำคำต่อไป		ภรใจกุมารา
ธานีมีราชา		ชื่อภาราสาวัตถี

ชื่อพระไชยสุริยา		มีสุดามเหสี
ชื่อว่าสุมาลี		อยู่บุรีไม่มีภัย

ข้าเจ้าเหล่าเสนา		มีกริยาอัชฌาสัย
พ่อค้ามาแต่ไกล		ได้อาศัยในภารา