กลอนนิราศ

กลอนนิราศ
     นิราศ แปลว่า การจากไป การพรากไป ในทางฉันทลักษณ์ หมายถึง บทประพันธ์ที่พรรณนาถึงการจากถิ่นฐานที่อยู่ไปในที่ต่างๆ
และต้องรำพึงรำพัน การจากคนรัก ถ้าไม่มีก็ต้องสมมุติขึ้น จึงจะนับว่าถูกต้องตามแบบนิยมของ นิราศ

กฎ-
๑. ขึ้นต้นด้วยวรรครับของบาทเอก ส่วนวรรคสลับเว้นว่างไว้
๒. วรรคหนึ่งใช้คำตั้งแต่ ๗ ถึง ๙ คำ
๓. สัมผัสและความไพเราะอื่นๆเหมือนกับกลอนแปด
๔. กลอนนิราศ มักนิยมขึ้นต้นด้วยคำว่า "นิราศ"จบด้วย บาทโท และคำสุดท้ายจะต้องลงด้วย "เอย" เสมอ
ตัวอย่าง

                                                        นิราศร้างห่างเหจากเคหา
ต้องจำใจจำพรากจากเธอมา        ด้วยน้ำตาอาบนองหมองระทมเห็นศรีตรังชูช่อกอไสว                แต่เราไม่ชมชื่นกลับขื่นขม
ต้องทนทุกข์ปวดใจให้ระบม         เฝ้าตรอมตรมถึงเธอเสมอเอย                                                                                  ประพันธ์โดย..ครูอิสสรียา     เจริญลีฬหา